|
Bus met vakantie 
DIEMEN – Wereldwinkel Het Elsengroen meldt twee maanden zomervakantie in te lassen. Dat betekent in het geval van deze wereldwinkel dat die een tijdje volledig uit het straatbeeld verdwijnt. De Diemense wereldwinkel is namelijk gevestigd in een bus. Vrijdag 15 en zaterdag 16 september keert de Wereldwinkelbus na de zomerrust weer terug op de vaste plaats naast de Diemer Apotheek. Wereldwinkel Het Elsengroen staat door het jaar heen, behalve op deze vaste plaats, ook regelmatig met een kraam op andere plekken zoals het Loswal-festival, het Diemer Festijn, de Fiets- en Wandelbeurs en bij vele gelegenheden in kerken, buurt-huizen, verzorgingshuizen et cetera. De huidige Wereldwinkelbus bestaat al sinds 1997 en is een waardig opvolger van eerdere initiatieven in Diemen: de WereldwinkelWagen uit 1975 en de Derde Wereldwinkel aan de Burgemeester Bickerstraat.
Foto: Wereldwinkel Het Elsengroen
 Verhuizing aan de gang
OSS – Achter deze poster wordt momenteel druk geklust om het nieuwe pand van Wereldwinkel Oss klaar te maken en in te richten!
Eind juli wordt Wereldwinkel Oss geopend op de nieuwe locatie aan de Galerij 2a, waar de winkel, na jaren zwaar weer, een doorstart maakt. “We hebben er héél veel zin in!”, klinkt het enthousiast op social media.
Foto: Wereldwinkel Oss
 Rad van Fortuin
WIERDEN – Tijdens de Wierdense Zomerfeesten konden bezoekers van de kraam van de wereldwinkel voor 2,50 euro een slinger geven aan het Werelds Rad van Fortuin.
Draaiers aan het rad hadden altijd prijs en mochten hun eigen prijs uitkiezen.
Foto: Wereldwinkel Wierden
Dilmah verbreekt neokoloniale ketenen
SRI LANKA – Kan het nog beter dan fair trade? Volgens de oprichters van de Dilmah theelijn True Organics wel. "Het gaat om origin owned thee, wat ethischer is dan Fairtrade", vertelt Soo Bosman namens Dilmah Europe. Dat betekent dat de thee op de plantage geplukt, verwerkt en verpakt wordt. Dit gebeurt allemaal door Dilmah zelf, een Sri Lankaans familiebedrijf. "Dilmah wil als origin owned brand andere merken inspireren en laten zien welke impact een onderneming kan hebben wanneer de neokoloniale ketenen worden verbroken."
 Alle opbrengsten van de thee gaan rechtstreeks naar Sri Lanka, waar Dilmah allerlei projecten ondersteunt op het gebied van herstel van biodiversiteit, wilde dieren en de emancipatie van de lokale bevolking. Mensen staan voorop bij Dilmah. "De theeplukkers krijgen een eersteklas behandeling. De kinderen worden goed opgevangen, krijgen scholing en zelfs studiebeurzen. Kinderen van de medewerkers van de Dilmah-theeplantages schoppen het in sommige gevallen tot advocaat of dokter. Dat zie je nergens. Van oudsher zijn de kinderen van theeplukkers echt het laagste van het laagste. Dilmah ziet dit werk juist als een manier om de eilandbewoners er beter van te laten worden. Wanneer Dilmah steeds meer 'tea estates' koopt, is er minder uitbuiting."
Dilmah heeft het ideaal van alle tussenschakels er tussenuit vergaand doorgevoerd. Ook Dilmah Europe is 100% eigendom van de Dilmah theefamilie. Het bedrijf heeft geen enkele Westerse aandeelhouders. ,,Daarmee doorbreekt Dilmah het neokoloniale model. Dit is de enige manier om uit de moeilijke economische situatie te komen. Het stimuleren van origin owned merken, oftewel 'brands owned by the people of origin', is de manier om de arm-rijk verdeling te doorbreken. Bovendien weten wij hierdoor precies waar welke thee vandaan komt en kunnen we 'single origin' ook echt garanderen."
Meer lezen kan op: klik hier of op dilmahtea.me
Foto: Dilmah
COLUMN OVER ONZE WERELD VAN HOOP, STRIJD EN GLORIE
Je moet dat in zijn tijd zien
column (158) van Hans Beerends |
Elke keer als er sprake is van het weghalen van een koloniaal standbeeld of het schrappen van een racistische uitspraak, komt iemand vroeg of laat, meestal vroeg, met het cliché: ‘je moet dat in zijn tijd zien’. Daarmee suggererend dat wat vandaag gezien wordt als een misdaad, in ‘zijn tijd’ werd ervaren als normaal.
Ik kreeg daar een aantal jaren terug mee te maken in de discussie rond het standbeeld van Jan Pieterszoon Coen in Hoorn. Zoals bekend vermoordde Coen (1587-1629) tienduizenden Bandanezen omdat ze muskaat verkochten aan de met Nederland concurrerende koloniale macht Portugal. Toen ik dat ging uitzoeken, bleek dat Coens misdaad ook in ‘zijn tijd’ hevige kritiek opleverde. Zelfs het bestuur van de VOC, de werkgever van Coen, waren ontsteld. Ook toen de burgemeester van Hoorn eind 19e eeuw voorstelde een beeld van Coen te plaatsen, werd dit van alle kanten bekritiseerd. Onder andere de historicus Van der Ghijs stelde in 1886 dat Coen bloed aan zijn handen had. Toch werd het beeld, tegen de zin in van velen, in 1893 geplaatst. Vanaf die tijd bleef de kritiek. In 1929 bijvoorbeeld verwoordde het dagblad de NRC de bezwaren. De laatste tien jaar waren het vooral kritische jongeren die verwijdering van het beeld eisten en extreem rechtse partijen die voor handhaving van Coen demonstreerden.
- Kritiek op kolonialisme was er altijd -
De gehele geschiedenis rond Coen laat zien dat een kolonialistische en racistische mentaliteit in vroegere tijden weliswaar dominant was maar zeker niet kritiekloos. Zo laat de schrijver Ewald Vanvugt in zijn boek ‘Nestbevuilers’ (Babijlon/de Geus 1996) zien hoe gedurende 400 jaar koloniale
geschiedenis er elke keer weer Nederlandse publicisten, activisten en schrijvers opstonden die zich verzette tegen kolonialisme en slavernij. Van 70 critici maakte hij een portret .
Toch waren er ook fatsoenlijke mensen die slavernij zagen als onderdeel van een ‘natuurlijke hiërarchie’. Zo iemand was de priester Peerke Donders. In Tilburg staat een standbeeld van hem. Het standbeeld laat zien hoe hij met een kruis in zijn hand een zwarte man wil bekeren. Een meer reactionaire beeld kun je je nauwelijks voorstellen. Toch was Donders geen misdadiger zoals Coen. Integendeel, hij was een idealist. Hij ging naar Suriname om daar de melaatsen bij te staan. In Suriname aangekomen protesteerde hij, tot woede van de plantagehouders, heftig tegen de wrede wijze waarop deze met hun slaven omgingen. Slavernij op zich veroordeelde hij echter niet. Uiteindelijk is hij aan melaatsheid gestorven. De houding van deze pater geeft aan dat je in elk systeem kan kiezen tussen de uiterst misdadige consequenties of binnen de aangenomen ‘vanzelfsprekendheid’ kan kiezen voor menselijke betrokkenheid. Dat geld ook voor het huidige kapitalisme.
- Racistisch gif in kinderboeken -
Een stukje ‘vanzelfsprekend’ racisme kwam ik deze zomer toevallig tegen. Uit een van de vele gratis weggeefbibliotheken in Amsterdam ontdekte ik een oude uitgave van het jeugdboek Dik Trom. Nou behoorden de boeken van Dik Trom naast de boeken van Pietje Bel in de eerste helft van de vorige eeuw tot de meest populaire jeugdboeken. Dik Trom was een dorpsjongen die allemaal kattenkwaad uithaalde. Nou, ik vond dat in mijn jeugdjaren prachtig. Er staat nu nog een standbeeld van Dik Trom in Hoofddorp, nota bene vlak naast de wereldwinkel.
Enfin, wat lees ik in deze uitgave? Dik Trom groeit op, wordt 18 en vraagt aan de burgemeester hoe hij zich kan aanmelden als soldaat voor uitzending naar de West. Dan ontstaat de volgende dialoog en ik citeer:
,,Ik heb gehoord burgemeester, dat er voor de West vanwege een oproer onder de negers soldaten aangeworven worden”.
,,Ja Dik”, antwoordt de burgemeester. ,,Er is onder de negers in Suriname een oproer uitgebroken dat met de kracht van wapenen gedempt moet worden en nu zijn er flinke jongens nodig”.
Als kind heb ik daar overheen gelezen, want ik herinner me er niets van. Deze schijnbaar ‘onschuldige’ typeringen maken echter wel dat kinderen opgroeien met een negatief beeld. Denk ook aan Sjors en Jimmy of aan het kinderliedje ’10 kleine negertjes’. Ik herinner me nu ook hoe de meester op de lagere school in de jaren ‘40 oerspannende verhalen vertelde over Afrika, waar je als reiziger elk ogenblik in de pan gestopt kon worden.
- Is het in de toekomst beter??? -
Waar wij nu met verbazing kijken naar de koloniale en racistische houding in de 19e en begin 20e eeuw, zo zullen wij wellicht op het einde van deze eeuw verbijsterd zijn over de huidige verhouding tussen rijk en arm. Ik zie de volgende dialoog voor me:
,,Dus er waren mensen die met keihard werken net aan 1500 euro per maand ontvingen, terwijl topbazen het heel gewoon vonden 3 miljoen, ja, sommigen zelfs 15 miljoen per jaar weg te slepen!? Nee, ik geloof er niets van. Dat kan niet waar zijn.”
,,Nou ja, kijk, hier heb ik een officieel rapport.”
,,Ik zie het. Onbegrijpelijk!”
Ik zal als 75-plusser die discussie niet meer meemaken, maar de huidige twintigers zullen in 2093, als zij 70 zijn, volop aan die discussie mee kunnen doen. Te hopen is dat er tegen die tijd op internationale schaal sociale wet en regelgeving bestaat die maakt dat iedereen kan genieten van een rechtvaardig en menswaardig inkomen.
Hans Beerends
--------------- // ---------------
Deze nieuwsbrief is een uitgave van Wereldwinkels Nederland
Copy voor deze nieuwsbrief aanleveren via:
27 juli 2023
|
